دشمن

انکارت میکنند

ناامیدت می کنند

دوام میاوری 

میجنگی

و قله را فتح میکنی

نتیجه این می شود

که این بار

عده ای دشمن داری که

سنگ هایی در مشتشان میفشارند و

منتظر زمان موعودند !

پ.ن:بدترین قسمت موفقیت این است که دوستهایت کم میشوند !

راستش سنم کم بود اما برایم اتفاق های بزرگی افتادو چشمم زیادی به این دنیا دریده شد.مثلا گوشه ی کوچکی از ان اتفاق ها این بود که وقتی روو قله ایستاده بودم همه از من روو برگردوندن جواب سلامم دیگه نمیدادند . دیدن من براشون رنج و عذاب شده بود و حتی وسط حرفهام پاشدن و رفتن و دقیقا همین ادمها وقتی خوردم زمین دایه های مهربونتر ازمادر شدن و حسابی دور و برم شلوغ شد !

 پ. ن : دو تا نکته ی بد دیگه هم توو این اتفاق بود اولیش این که این ادما سخت پایبند مذهب و دین بودند و کافر نبودن ! دومیش اینکه از نزدیک ترین ها و هم خون های من بودند !! تو دلم هست این ای کاش که من هیچ وقت با "روی دوم ادم ها" اشنا نمی شدم !