فارغ از جام و جهانی !

گاهی با خودم فکر میکنم که اکنون بااین همه گسترش شبکه های اجتماعی بااین همه به روز رسانی دیگر چه کسی وقت دارد و وقت میگذارد تا بلاگفا را دنبال کند ! حالا در عصر وب نیز  توییتر برای خودش محفلی بر پا کرده است و دوستان وبلاگی من روزی چندبار انجا تو يیت میکنند ! امار بازدید را که میبینم حدس میزنم شاید دوستان قدیمی ام باشند شاید ادم های کنجکاو باشند شاید هم در اثر به روز رسانی وبلاگ و قرار گرفتنش در سر فصلهای بلاگفا نظری به اینجا می اندازند . راستش من اینجا را هم برای دنجی اش انتخاب کرده ام .حتی در مورد سفرنامه ی دیگرم همیشه برایم سوال میشود مثلا 167 نفر جلوس اجلال نموده اند اینجا و در این صفحه برا شنیدن چه ؟ برا دیدن چه ؟ چه چیزی برایشان جذاب است ؟ نشسته اند و تمرین های نوشتن و کتابت من را تماشا میکنند؟  و اخرش با خودم میگویم به من چه که نشسته اند یا میخواهند بر خیزند بروند ! اصلا جالب نیست ادم به فکرهای توی مغز یکی دیگر فکر کند ! و به این نتیجه میرسم که :"تو سرت را بینداز پایین و به نوشتن ادامه بده چه بسا که هیچ کس هم تو را نبیند و یااینکه هزاران نفر به تو زل زده باشند ! "خلاصه که ما عرض خاصی نداریم و فقط خودمان را مینویسیم اینجا ، ان هم برای ارزوی عمیقی به اسم توان ابراز و هنر ابراز است و بس !و راستش هنگام نوشتن خودم را درمحضر شما بزرگواران حس نمیکنم بلکه بیشتر فک میکنم خودم هستم و خودم نتیجتا قلم را به تعارف و تکلف نمیکشانم و سانسوری هم در کار نیست .خسته تان نکرده باشم خلاصه  اگر از نشستن طاقتتان طاق شد میتونید پایتان را دراز کردید(شما هم حساب کنید هیچ کس دور و برتان نیست ) خعلی هم فشار امدبرخیزید و بروید خدا پشت و پناهتان!

لذت...