لذتی ژرف

یکی از چیزهایی که بسیار جالب است این است که جنس لذت ها باهم فرق می کند . خواجه نصیرالدین طوسی ، وقتی کشفی علمی میکرد ، بالای پشت بام می رفت و فریاد می زد:" کدام یک از پادشاهان لذت مرا درک کرده اند ؟"اگر تمام دنیا را در ان لحظه به او می دادند با آن شادی برابری نمی کرد انسان جاهل ، هیچ گاه آن کشف علمی را درک نمی کند . شادی نیتون و ادیسون را هیچ کس نمی تواند درک کند مگر کسی که در آن مرتبه علمی باشد .

شادی و لذت امری نسبی بوده و مطلق نیست . همه از لذت ، یکسان ، بهره نمی برند . دغدغه کسی که  پا ندارد پا داشتن و راه رفتن است دغدغه ی کسی که کفش کهنه دارد کفش نو داشتن است . آدمها شادی های متفاوتی دارند . ممکن است کسی با ماشین صدملیونی خوش حال شود و کسی با موتورسیکلت !خعلی ها هستند که با شادی های آن چنانی راضی نمیشوند و بسیاری هم هستند که خستگی شان با شادی و ابتهاج ساده در می رود .

لذت اینکه چطور معلم من با عشق صدبار بافتنی روباز میکنه و میبافه تا منظم در بیاد رو من نمیفهمم. و شاید اون هم لذت اینکه من تونستم تنهایی سه تا کشور رو برم و از توانایی هام استفاده کنم رو نفهمه ! و باخودش توو دلش بگه اخه چه لذتی داره؟؟! گاهی فقط سعی میکنیم همو درک کنیم و فقط به هم گوش میدیم  و این معنیش این نیست که واقعا معنای لذت همو میفهمیم .